terug lopen - eindelijk

Het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik voor de laatste keer ben gaan lopen, maar in werkelijkheid is het nog geen 5 volle dagen. De goesting om terug te gaan lopen zit er stevig in. Alleen heb ik een beetje schrik wat mijn achillespees er van gaat vinden. Normaalgezien zou ik deze avond samen met A een stukje gaan lopen op sportkot (veiligste ondergrond voor mijn achillespees), maar net voor ik wil vertrekken, belt ze af. Ze heeft (of is het is, of mag het allebei?) haar loopschoenen thuis vergeten. Spijtig. Dan haal ik mijn grote vriend de ipod maar uit de lade.

De muziek viel vandaag een beetje tegen, maar het lopen ging fantastisch. Het was buiten ook ideaal weer om te gaan lopen. Ik begon zelfs al te dromen van de eerste lente-avonden die niet meer zover weg zijn (al denkt het KMI daar anders over). En blijkbaar was ik niet de enige: ik ben ontzettend veel lopers tegen gekomen tijdens mijn tocht - altijd leuk om te weten dat je niet alleen afziet.

Aangezien ik vorige week twee loopbeurten heb overgeslagen, herneem ik het programma van vorige week maar. Maar goed dat ik een aantal weken speling heb tussen het einde van mijn loopprogramma en de 20 kilometer.