steppen

Vandaag zou het de tweede dag op rij zijn dat ik moet gaan lopen, maar ik heb echt geen zin. Ik moet nog van de Kempen terug naar Leuven geraken (zonder auto, binnen voor onderhoud), en het is ijzig koud.

Eenmaal aangekomen in Leuven ga ik op bezoek bij loopmaatje B om te vragen of ze al is gaan lopen vandaag, zodat ik misschien toch nog de moed vind om te gaan. Maar helaas, ze is deze ochtend al gaan lopen in haar eentje.

Om toch een beetje sport en inspanning te leveren vandaag, beslis ik om een half uurtje te staan steppen bij B. thuis. De ‘sport’ waarvan ik eerst dacht dat ze een aangenaam en gemakkelijk alternatief zou zijn, valt best tegen. Steppen kan je echt niet vergelijken met lopen: het zijn vooral de bovenbeenspieren die een inspanning moeten leveren. En zweten dat ik doe. Maar nadien voel ik me voldaan. Volgens K telt het niet, maar zelf is hij toch niet op dat toestel gekropen…