ter plaatse trappelen

Gisterennacht (zondag dus) vertrokken voor een korte trip naar Barcelona met K. Net zoals zaterdag heb ik nu ook weer mijn loopoutfit mee om mijn trainingsschema plichtsbewust op te volgen. De planning was om deze ochtend in Barcelona te gaan lopen, maar aangezien ik nog geen echt geschikte plaats gevonden heb, stel ik mijn training uit tot deze avond – gaan lopen op de Ramblas tussen honderden mensen leek me geen optie.

Na een bezoek aan Parc Guëll en la Pedrera kwam ik pas tegen acht uur aan in mijn hotelkamertje. Het was ondertussen al donker en ik had nog steeds geen geschikte plaats gevonden om te lopen. Mijn alternatief: een half uurtje ter plaatse lopen in mijn hotelkamer. Wat eerst een goed idee lijkt, is het achteraf helemaal niet. Geloof me, lopen op een hotelkamer, het is voor niemand een aanrader: het lopen maakt ongelooflijk veel lawaai (gelukkig zijn de onderburen niet komen klagen), je vriend lacht je van de eerste tot te laatste minuut uit en verklaart je gek, je hebt niet het voldane gevoel dat je hebt als je buiten in de natuur gaat lopen,… OK, je zweet een beetje, maar dat is het dan, en bovendien deed mijn kuit doet enorm veel pijn nadien. Is ter plaatse lopen op een harde ondergrond wel goed? Het enige positieve eraan, was dat ik me niet schuldig moest voelen omdat ik niet was gaan lopen. Ondanks veel hindernissen, kan ik mijn loopschema toch navolgen.

Toen we dinsdagavond terugkwamen in ons hotel, ontdekten we ook dat er goed gepoetst werd: al het zand dat onder mijn schoenen hing voor het lopen en dat op de grond lag na het lopen, was verdwenen. Laat het een tip zijn als je ooit de poetskwaliteit van je hotel wil checken.